قصه های بهرنگ

درمورد آثار صمد بهرنگی دیوانه‌ام.

بعضی دوستان تا آنجا رفته اند که تبلیغ کارخانجات قالیبافی که به طریق قرون وسطی اداره می شد پرداخته در حالیکه ما کارگران را یه زور در 21 آذر به راهپیمائی می بردند و به بهانه اینکه ماموران اداره کار کمونیست هستند ازدادن حداقل مزایا دریغ میکردند و از پسر و دختران 6 ساله با شکنجه کار میکشیدند....
عده ای کشته شدن آنها توسط ساواک را ستوده اند
در آخر کسانیکه کتابهای دیگر اورا که اکثر روشنفکران تمجید کرده اند ندیده اند و فقط مسلسل دیده اند امیدوارم که بچه های آنها با موبایلهای میلیونی بیکار نباشند و در رقاصخانه خوش باشند و در دام انواع مواد مخدر و دیگر خطرات نیفتند

وقتی کسی به آدم زور می گه باید جلوش دربیای .

"جالب اینکه این کتابها با این مواضع چپ گرایی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ان موقع وجود داشت وحتی تبلیغ می شد"
علت این بود که گردانندگان کانون پرورش فکری دارای گرایشات روشنفکری چپ گرایانه در زمان خود بودند

جالب اینکه این کتابها با این مواضع چپ گرایی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ان موقع وجود داشت وحتی تبلیغ می شد

محل زندگی صمد بهرنگی تبریز وشهرها و روستاهای اطراف ان بوده است و در انزمان باکو در اتحاد جماهیر شوروی بوده است

نکته ای که چندان مورد توجه قرار نگرفته است موافقت با انتشار کتاب ماهی سیاه کوچولو ودیگر کتاب های صمد بهرنگی وعدم اخراج اواز آموزش وپرورش آن روزگاران می باشد.
در هر حال باید شرایط ایران وموقعیت استراتژیک او را در کوران جنگ سرد و رقابت دو ابرقدرت درنظر گرفت.

صمد بهرنگی ،گذشته از گرایشهای سیاسی اش، نویسنده خوبی بوده ، بعضی هاهنوز بروش مککارتیسم دوران جنگ سرد هر کسی که به چپ گرایش داشته باشد را بیدرنگ محکوم میکنند ،
نفد ادبی از نقد سیاسی جداست ، بسیاری از نویسندگان بزرگ ادبیات گرایشهای سیاسی و شخصی جورواجور داشته اند اما در هنر نویسندگی چیره بوده اند ، جان اشتاینبک هم چپگرا بود اما کتابهای خوبی مینوشت چند تن از بزرگان ادب معاصر ایران هم فراماسون، راستگرا،ی اقراطی ، اسلامگرا ، ... بوده اند یا برای نمونه سعدی عیبهای اخلاقی زشتی داشته، اما این دلیلی بر محکومیت ادبی آنها نیست.

این کتاب ها در شرایط خاص ان دوره مورد توجه کودکان و نوجوانان قرار گرفت و نکته جالب اینکه این کتابها ازادانه چاپ شده و جوایزی نیز گرفت. ولی بچه های امروزی ارتباطی با این کتابها برقرار نمی کنند

البته قضاوت در باره افراد مشهور امری ناگزیر است ولی دراین داوریها توجه به ظرف زمانی خاص هر شخصیت امری مهم است که باید به آن اعتنا کرد